bir adam vardı, "mahmut kandil"di adı. zayıf, kambur, insan gibi insandı. çok efendi bir adamdı, mülayimdi, kavga etmez, sesini bile yükseltmezdi. sakince oturur, herkesi dinler, ne yaparsanız yapın gık demezdi ama yine de bildiğini okurdu. doğru bildiğinden şaşmaz, zorbalara boyun eğmezdi.
bir gün sigaraya zam yaptılar. ama öyle böyle değil resmen sigara içenlerin ebesini siktiler. mahmut abi o gün dellendi, o sakin, o dingin adamın gözlerinden şimşekler falan çıktı, alnında damarlar tık tık atıyordu, sinirden mosmor olmuştu. "ananızı sikerim lan böyle zam mı olur, bu zammı yapanın ta amına koyayım" diye onlarca yıldır kötü söz çıkmamış ağzıyla tükürükler saça saça bağırıyordu. zor sakinleştirdik.
açıkçası bizim bildiğimiz mahmut abi bu olayı protesto eder, gider sigarayı bırakır ama gık demezdi. bu sefer öyle olmadı, bu zamlar onun bile sabır taşının anasını sikmişti çünkü. mahmut abi iyice dellendiğinden midir nedir, bir gün peşine mahalledeki bilimum tiryakiyi alarak gitti. günler sonra haber aldık, mahmut abi "tütün yolculuğu" dediği bu yolda peşine takılan binlerce insanla beraber bir tütün tarlasına gitmişler. aralarında para toplamışlar ve tarlayı almışlar. herkesin bakışları arasında mahmut abi sessizce tarlaya girip, rızlasına tütün sarmış ve tüttürmeye başlamış. e tabi peşindeki binlerce insan da aynısını yapmışlar.
duyunca "vay amına koyım, sen neymişsin be mahmut kandil" dedim. mahmut abi sonra polisten bir araba dayak yemişti ama olsun. mahalleye geldiğinde krallar gibi karşılandı, o yarılmış dudaklarıyla sigarasını gururla yakıp içti. o gün bugündür bütün mahalleli nerede kaçak sigara var oraya dadandık, nerede tütün, tütün sarma makinesi varsa onu kullandık. çok mutluyuz.
masal da burada bitmiş. bu zammın ta amına koyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder