bir buluşmaya daha embesil gülümsemem ve su katılmamış mallığımla gittim.
"ben ayrılmak istiyorum" cümlesi meşin kırbaç gibi daha oturur oturmaz ebleh suratımda şakladığında, kurabildiğim tek cümle şuydu.
"ama yarın sinemaya gidecektik??"
yalnızca atilla dorsay tarafından kullanılırsa etkili olacak bu argüman pek rağbet görmeyince epey dil döktüm ve ayrılmaktan vazgeçirdim.
sonuç: sinemaya gittik, bir kaç gün sonra bir daha "ben ayrılmak istiyorum" dediği zaman, aklıma gideceğimiz başka bir film gelmediği için göt gibi susup kaldım ve dolayısıyla terk edildim.
neymiş peki hatunun derdi? canı mı sıkılmış?
YanıtlaSil