henüz kendi parasını kazanmamış insan bakirliği

başlık "henüz kendi parasını kazanmamış insan bakirliği ve hayata atılma yalanı" olabilse daha güzel olurdu.
...

"anneee, para versene tombi alacam"

çocuk dediğin böyle olur, para ister tombi alır sonra içinden çıkan tasosuyla falan oynar. para ister dondurma alır, bilye alır, kitap alır. para istemez bazen de, ayakkabı ister babası alır, oyuncak ister dedesi alır falan. "hayat bu amına koyım" cümlesi bu durum için kullanılabilir. ne güzel değil mi hafız, gelsin harçlıklar, gelsin gofretler falan.

bazı çocuklar çalışmak zorunda kalır. sokakta gördüğümüz selpak satan çocuklar çocuk mudur diğerleri kadar sizce? vitrindeki bir oyuncağa hayranlıkla bakarken bir anda aklına evine para götürmesi gerektiği gelen, ondan sonra bakışlarını oradan istemeye istemeye ayırıp da yineden "boyayalım mı abi" diye sokakları turlayan bir çocuk tam bir çocuk değildir.

bu çocuk para kazanmak zorunda olmasa bile, sadece okulları tatil olduğu zamanlar, biraz harçlık çıkartabilmek için bir yerde çıraklık yapsa dahi durum budur, o çocuk para kazanmaya başlamıştır artık, diğer çocuklar hayalgüçleriyle süslenmiş dünyalarında yaşarken o çocuk biraz daha gerçekliğe adım atmıştır ve artık tam olarak geri dönemeyecektir. "nasıl daha fazla para kazanırım" mantalitesi ucundan da olsa ele geçirdiği için bu çocuğu, diğer çocuklardan farklı düşünecektir artık, onun dünyasında biraz daha fazla hırs vardır, cinlik vardır, az emek çok kazanç sorgulamaları vardır, var oğlu vardır.

çocukları geçelim, üniversiteye gelelim. hayata atılmak diye bir sik var. sike sike atılacağımız bu hayattan kaçmaya uğraşacağımıza yeni gelin gibi kucağına atlıyoruz hayatın.

öğrencilik başka- öğrenci evi başka, faturalar başka, kira başka, harç başka, sevgiliyle yenecek para başka. memleketinde okumayıp da para idare etmesi gereken her birey biraz hayata atılmıştır elbette ama kendi parasını kazanan öğrencilerin durumu biraz daha şey... kafelerde çalışıyor bazıları, harçlıklarını çıkarıyorlar. kimisi kafede mafede değil de bölümüyle alakalı bir yerde işe başlıyor ufaktan ufaktan, o da güzel.

para idare etmek zor, hele kendi paransa daha zor. giderini gelirine göre düzenliyorsan çok daha zor. işten çıkarılıyorsun, hooop, gelecek paraya güvenerek yaptığın harcamanın kredi kartı taksitleri götüne giriyor. hooop, yurttan çıkıp da tuttuğunuz evden atılıyorsunuz kirayı geciktirince. onu da geçtim, kendine ayıracağın vakit azalıyor, millet çay kahve içmeye çıkarken sen o çayı getiren eleman oluyorsun. o yaşta, haftasonu gelse de iş olmasa, dinlensem mantığı olur mu? oluyor.

üniversite bitince, iş arıyorsun, buluyorsun. düzenli hayata geçiyorsun, erken kalkıyor, takım elbise giyip kahvaltıda kahve içiyorsun. 2 gün çalışayım 5 gün yatayım türü işler mevcut olmadığı için 5 gün çalışıyorsun, cumartesiler çalışıyorsun, bazen eve iş getiriyorsun. "ne güzeldi eskiden" diyorsun, sana birileri para verirdi ve sen o parayı harcardın, vaktin boldu ve mutluydun. para kazandığın için sana harçlık verilmez artık, anneannen deden bile vermez hatta.

artık bir şeyi elde etmek için onu hak etmek zorunda olduğunu idrak ediyorsun. daha fazlasını da istiyorsun. işten çıkarılmamak için patronuna sırıtıyorsun, sikinde olmayan insanları memnun etmeye çalışıyorsun. seçim şansın yok zira. artık kendi kiranı kendin veriyor, kendi paranla paran kadar alışveriş yapabiliyorsun. işten ayrılırsan hayatta kalmak için başka iş bulmak zorundasın, kovulmaktan, geçinememekten korkuyorsun.

falan feşmekan.

baba parası yiyip evde evcil bir hayvan gibi yaşamak bana daha güzel geliyor. henüz emek harcayıp kuruş kazanmışlığım olmadığından çalışmak zor geliyor. okul bitmesin diye lastik gibi çeke çeke uzattım ama o da kopmak üzere artık. yarın bir gün ben de modern bir zombiye dönüşeceğim. götüm sikilmeden evvel, bugüne kadar yaşadığım güzel huzurlu günlerin hatrına bu yazıyı yazayım dedim.

insanın kendi parasını kazanması ne kadar onurlu bir şey ise, kendi parasını kazanmadan yaşayabilmesi de o kadar tatlı bir şeydir. bir kere kendi paranı kazandın mı bir şeyler eskidi gibi olmayacakmış gibime geliyor. "harçlığım bitti" cümlesi yerine "param yok" demek daha zor. öyle. bitti.

ccc aylak adam ccc